Reinu d'Asturies

	estáu desapaecíu
Alministración
Capital	Cangues d'Onís ; Samartín del Rei Aurelio ; Pravia ; Uviéu
Forma de gobiernu	monarquía eleutiva (de 718 a 842); Monarquía hereditaria (de 842 a 914)
	monarca del reinu d'Asturies
Llingües oficiales	asturianu ; lleonés ; llatín
Xeografía
Coordenaes	43°21′45″N 5°50′35″W / 43.3625°N 5.8430555555556°O
Superficie	60000 km²
Demografía

Esti artículu trata del antiguu país de la Península Ibérica llamáu Reinu d'Asturies (718-925). Pa más información sobre l'actual comunidá autónoma, ver l'artículu Asturies.

El Reinu d'Asturies (en llatín: Regnum Asturorum) foi la primer entidá política cristiana que s'establez na península Ibérica tres del colapsu del Reinu visigodu dempués de la muerte del rei Rodrigu na Batalla de Guadalete y llueu de la Invasión musulmana. Nes sos primeres décades, la estensión territorial del Reinu d'Asturies llimitóse a los territorios de la fastiella Cantábrica y les sos comarques adegañes. Con posterioridá, los reis asturianos aniciaron una gran espansión qu'al empiezu del sieglu X algamó'l ríu Dueru.

Considérase que la historia del reinu entama nel añu 718, data probable de la eleición de Don Pelayu como princeps o líder de los ástures. El final suel afitase nel añu 925 cuando Fruela II d'Asturies asocede a so hermanu Ordoñu II y axunta los sos territorios al Reinu de Lleón.